5 metre kare küçük bir odamdan 2 gün çıkmamak

Tükiye'de ilk 1 ay geçirdim. Yani Tömerde de birinci ay bitti.
"Nasılsın?" diye soru gelince makina gibi "iyiyim teşekürederim sen nasılsın?" demek yerine "şöyle böyle" derdim. Yani çok geliştirdim. :D

Bir gün aynaya baktım, saçlarım çok uzun, hiç beğenmedim.
Hayatımdan ilk kere Türkiye'nin bir berbere gidiyorum.
Aiiiii çok heyecanlı.
Gidip istediğim şekili nasıl anlatcam, resimi çizip götürüyüm mü aceba.
Peki neyse gidip çok güzel anlatırım diye yanıma sözluk ve yurttan en güvendiğim, benimle en iyi anlaşılan iki arkdaş ile yola çıktım.
Ha. Şimdi  güvence altındayım zaten arkadaşımın tanıdığı bir berber varmış herşey yolunda. Hem de çok çok iyi bir yolunda.

Ewt. Tanıdığı bir berbere "sora sora" 20 dk yürüdük ve sonanda vardık.
Adam genç ama sanki çok tecürbeli gözüküyo. Yavaş yavaş içim rahatlanmaya başladı.
Beni oturttu ve kesme ile alakalı kaç tane basit sorular soruyo.
Nasıl istiyorsun, ne kadar keseyim, nerelisin, baban ne iş yapıyor, neden tükiyeye geldin, gerçekten köpek eti iyiyorlar mı, türk kızlar nasıl, ilhan mansız tanıyon mu, taekwando biliyon mu, dedem kore gazisi felan filan. Ne kadar alakalı.

Neyse eski resimlerimi gösterek yeterince anlattım adam da şürekli baş parmağını kaldırark gözlerinde "anladım merak etme" diyo. Saçlarım dokunarak diyor ki. Saçların çok sert ama ben bunun gibi saçları çok iyi tanıyorum mesela abimin saçlarında böyle. Adma bana güven kazanmaya çalışırken yavaş yavaş korkumaya başladım. iyi gider mi bu işi aceba.
Kesiyor kesiyor şuradan buradan bakıyor kesiyor kesiyor.
15dk felan geçti ve soruyo; şimdi iyi mi?
gerçekten bu adam tecürbeliymiş çok beğendim ve gülerek evet dedim
ama adam diyo ki; yok ben beğenmedim.
tekrar kesmeye başladı 2dk sonra bir daha soruyo; peki bu nasıl?
ben de tamam dedim güzel dedim
ama adam diyo ki; hmm biraz daha alsam çok güzel olacak
tekrar saçlarım alıyo alıyo.
Önümdeki aynaya baktım ve,

Ben ewt demedim mi demedim mi abi!!
Niye sordun peki!
Ben budist değilim, askere gitmiyorum ama saçlarım nereye gitti ya!

Odama döndüm ve bir daha aynaya baktım.
Artık gücüm kalmadı.

O günden sonra yakılaşık 50 saat odamdan çıkamadım. Kore'den gelen modaya takip eden, şık bir stil ile sokağa gezen çocuktumki odamdan çıkamadım. Tuvalet geldiğinde cin gibi ışık hızıla çıkıp döndüm. Ama şimdi düşünüyorum ki, Kore'de zaten dil sıkıntı olmadan saçlarımı kestiryorum ama hiç bir zaman aaa çok güzel olmuşum dememiştim. Yani aslında dilden kaynayan problem değildi. Nasıl olsa beğenmicaktim. Peki son bir işaret kafamda ve hiç gitmiyo. Dayı, niye sordun bana tmm mı diye!? Birde güvendiğim ve iyi anlaşılan arkdaşlarım, o gün ne yaptınız!